zondag 6 oktober 2013

34. S.s.g.

Ik heb er maar een nieuwe afkorting voor verzonnen. Deels omdat ik me er aan erger en deels omdat ik het om me heen zie. S.s.g. ook wel 'Secret smartphone gedrag'. Nu zal ik even kort toelichten waar die secret dan voor staat.
Ik weet namelijk nooit wat de persoon in kwestie op zijn smartphone zit te doen. Meestal denk ik dat het wel whatsappen zal zijn, maar volgens mij kan je zoveel meer op dat ding, dat ik niet denk dat het alleen de whatsapp is. Daarbij is er zo ongeveer om de maand een nieuwe hype en dat is deze maand dus mensen beoordelen op basis van hun facebookfoto en zodra je elkaar allebei hebt 'geliked' dan kan je chatten. Ge-wel-dig natuurlijk. Wat men allemaal niet uit verveling kan doen.
Het interessante is wel dat hoe secret jullie ook bezig denken te zijn, ik heb altijd direct door wanneer er een smartphone in het spel is. Als ik met een vriendin afspreek in een cafeetje en ik ga even een bezoek brengen aan het toilet, dan komt sowieso die smartphone tevoorschijn. Uit verveling, denk ik dan. Ik heb dat zelf niet zo. Ik kan even op mijn Nokiaatje kijken om een smsje te checken, maar daar houdt het dan wel mee op. Of ik kan snaken. Ook leuk natuurlijk en helemaal van deze tijd. Maar goed, dan komt die smartphone dus tevoorschijn en nee, beste mensen, die verdwijnt dan ook niet zodra ik terug kom. Ik, heel naïef, vraag dan wat en dan krijg ik dit als antwoord: "Eh...ja...ja, natuurlijk...eh...hmm...even wachten hoor, An...ik ben heel even bezig....ja X whatsappt me...dit plaatje, geniaal!" Zo ongeveer dan. De strekking verschilt van tijd tot tijd. En dan zit ik daar. Als smartphoneloos persoon mij van binnen opvretend. De tijd dat men zonder zijn mobieltje kon is volledig voorbij. Ergens tussen de tijd dat ik nog heel trots was op mijn klapper van een Nokia en nu is iets misgegaan, vermoed ik.
Een ander voorbeeld van secret gedrag. Op de fiets. Man wat heb ik daar een hekel aan. Je fietst niets vermoedend achter een persoon en op het drukste kruispunt, ik herhaal, drukste kruispunt, begint de persoon voor mij te slingeren. Dan denk je natuurlijk "what the hell is wrong with you?", maar dat denk ik nu allang niet meer. Nee, het eerste wat ik denk is "verdomme, weer die smartphone". En ik, als gefrustreerde fietser, haal diegene dan in en ja hoor, daar is-ie dan: de smartphone! Er komt een dag dat de politie fietsers gaat beboeten voor het onveilig rijden (met een smartphone). Ik snap niet zo goed waarom fietsen en smartphones samen gaan. Worden jullie, de smartphonehouders, dan nooit gek van het continue beschikbaar zijn? Is het zo moeilijk om minstens één keer per dag met twee handen aan het stuur te zitten? Ja, dat vraag ik me dan gewoon even af hoor. Want fietsers en smartphones gaan helemaal niet samen. Voetgangers en smartphones ook niet. Ik heb soms zelfs het idee dat een voetganger wel denkt dat hij, heel geïnteresseerd in zijn beeldscherm, het wel kan maken om door rood te lopen en vervolgens niet om zich heen kijkt en er dus indirect vanuit gaat dat de auto's stoppen voor hem. Omgekeerde wereld mensen, omgekeerde wereld.

Er komt een dag dat ik die irritante fietser bij het inhalen een duwtje geef. En er komt ook een dag dat ik die voetganger aanrijd. Gewoon uit verveling, denk ik dan.





Geen opmerkingen:

Een reactie posten