Weet je dat november weer de tijd is om een vakantie te plannen voor de zomer? En als je in december wilde gaan skiën, dan had je in juli al moeten boeken. Weet je ook dat er mensen zijn die in september al een evenement op Facebook plaatsen voor Oud & Nieuw. Weet je ook dat mijn goede voornemen van het jaar 2012 was 'minder vooruit plannen'?
Weet je dat er verder niemand rekening houdt met het feit dat jij niet aan een strakke planning doet?
Midden november: "Wat doe jij met Oud & Nieuw?" "Wat?" "Wat doe jij met Oud & Nieuw?" "Ik snap je niet?" "OF JE IETS GEPLAND HEBT?" "Nee, sorry, nee. Ik heb er eerlijk gezegd nog niet over nagedacht. Het is dat jij het nu zegt. Nu denk ik er aan. Ik begin me nu ook al zorgen te maken. Is dat nodig?" "Nou ja, er zijn weer kaartjes te koop en die vliegen er binnen een dag uit?" "Een dag?" "Tja. Oud & Nieuw is populair." "Ik heb mijn verjaardag al wel gepland, maar dat was écht nodig." "Oud & Nieuw plannen is ook écht nodig. Anders zit je weer saai ergens alleen."
Het punt is, dat ik het helemaal niet erg vind om 'saai' Oud & Nieuw te vieren. Ik hecht, sinds ik niet meer thuis woon, veel meer waarde aan mijn familie en lieve vriendinnen. Dat zijn de mensen waar je uiteindelijk op terug kunt vallen, in welke soort tijden dan ook. Dat zijn de mensen die uiteindelijk altijd voor je klaar zullen staan en dat zijn dus ook de mensen met wie ik het liefst een vuurpijl in de lucht schiet om het nieuwe jaar in de luiden. Met wie ik het liefst voor de open haard zit en elkaar lieve verhaaltjes voor lees. Met wie ik, onder het genot van champagne, witte wijn, toastjes met brie, oliebollen, appelflappen, naar Paul de Leeuw of de Oudejaarsconference kijk.
En. Dit soort avonden zijn niet te plannen. Dat is het mooie ervan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten