19. Help, mijn huisbaas is een lul!

Notitie: alle uitspattingen, gedaan in deze tekst, zijn geheel naar de gevoelens van het slachtoffer beschreven. Niks is overdreven. Tevens zijn alle namen voor de veiligheid van toekomstige huurders niet gefingeerd. 

Anderhalf jaar geleden trok ik de Wereld der Studenten in. Ik studeerde al in Utrecht, waarom er ook niet wonen? De eerste keer hospiteren, was zoals bij elke student, een drama. Bovendien, zo bleek later, was het ook aan de andere kant van Utrecht, waar je alleen genoegen meeneemt als je drie uur moet reizen naar Utrecht. Na een stuk of 5 keer hospiteren (allemaal afgewezen uiteraard), kwam ik een advertentie op Kamernet tegen waarvoor ik een keertje niet hoefde te hospiteren. De locatie was perfect en ondanks dat de huur wat hoog was, besloot ik een kijkje te nemen.
Trillend van de zenuwen stapte ik uit de bus, want ik vond het allemaal wel vreemd dat ik alleen met de verhuurder zou zijn. Een paar keer liep ik langs een fel roze deur, maar ik kwam tot de conclusie dat het, door hem opgegeven huisnummer, niet moest kloppen. Mijn bloed begon te koken, maar voordat het zijn kookpunt bereikte ("Ben ik nou werkelijk waar voor de gek gehouden?"), zag ik een man nonchalant bij een deur hangen. Ik besloot maar te vragen of hij wist waar ik het huis kon vinden. Voor het zelfde geld, was het een magisch huis die je alleen kon bereiken door met een paraplu op bepaalde muurstenen te tikken. De man zag me aankomen en vroeg gelijk of ik voor het huis kwam. Toen hij zijn bolle hoofd opzij deed, zag ik het huisnummer tevoorschijn komen. De man stelde zich voor als Martin.

Eigenlijk zijn toen alle problemen begonnen. Ik had in eerste instantie nooit mezelf moeten voorstellen, dan had ik namelijk ook nooit geweten dat hij Martin heet (hoe vaker ik die naam typ, hoe bozer ik word) en dan had mijn leven er heel veel anders uitgezien. Hoe het ook zij, ik heb me helaas wel voorgesteld en ik heb de kamer, ondanks de hoge huurprijs, wél geaccepteerd. Als onzekere, onwetende, jonge studente weet je ook niet wat je andere opties zijn.

Na een week had ik al mijn eerste akkefietje. De huurder voor mij had mooi laminaat in de kamer laten leggen. Hier wilde hij echter wel een schappelijk prijsje voor terug. Geheel begrijpelijk. Daar was ook niks mis mee. Waar wel wat mis mee was, was het feit dat Martin had gezegd dat het 50 euro zou zijn en de ex-huurder het vervolgens opschroefde naar 70 euro. Bonje natuurlijk. Vervolgens geeft de ex-huurder mij de sleutel, terwijl Martin dit hoorde te doen. Weer bonje. Niet veel later wil ik mijn kamer inrichten, maar daarvoor heb ik wel de exacte maten nodig. Martin wilde die niet geven. Weer bonje. Toen was ik boos over de deur, omdat er nog stickers op zaten die niet van mij waren en die ik er ook niet af kreeg. Ik wees Martin erop, hij boos omdat de ex-huurder dit hoorde te doen. Toen, helemaal uit het niets, mailde Martin mij dat hij niet wilde dat ik nog langer de kamer zou huren. Ik was natuurlijk in paniek, maar dat is allemaal weer goed komen.

Ik zou zo dus wel kunnen stellen, dat vanaf week 1 onze relatie niet optimaal was. Toen ik na 6 maanden tijd ook nog besloot de huurcommissie in te schakelen, was onze relatie al helemaal verpest. Uiteindelijk is er wel veel van de huur vanaf gegaan, maar daarvoor heb ik wel een paar dreigementen mogen ontvangen (hiep hoi!).

Binnenkort vertrek ik voor een halfjaar naar Wales en zoals de meeste studenten dat doen, wilde ook ik mijn kamer onderverhuren. In bijna elk huurcontract staat dat het niet toegestaan is, tenzij de verhuurder het uitdrukkelijk toestaat. Ik besloot het erop te wagen en mailde de boze, grote geldwolf. De meeste verhuurders knijpen voor een halfjaar hun ogen wel dicht, maar zoals je waarschijnlijk had verwacht (dit verhaal kent geen happy end en alleen mij overkomt de slechte dingen) mijn verhuurder NIET. Hij wil er ook niet over praten, aangezien dit voor hem een aanknopingspunt is om mij eruit te gooien. Nu is mijn enige optie om mijn kamer op te zeggen en na de zomervakantie weer te hospiteren.

I am one lucky bastard.