Mijn Frans is niet meer wat het geweest is. Eerlijk gezegd denk ik dat het level van Frans in Pays-Bas sowieso niet erg hoog is. Op de middelbare school haalde ik geregeld tienen voor SO's en af en toe een 10 voor een proefwerk, wat de leraar uiteraard geweldig vond. Hij kon het dan ook niet laten het in elke klas dat hij Frans gaf, te vertellen. We hadden 5 klassen, en hij gaf alle 5 de klassen les. Je raadt het al: binnen no time was ik de stuud van het eerste jaar.
Mijn Franse vriendin vertelde me dat Fransen erg trots zijn op hun taal (het zijn gewoon trotse mensen in het algemeen) en er moeite mee hebben om een andere taal te leren, terwijl er eeuwenlang in (bijna) heel Europa Frans werd gesproken. Dat is ook de reden dat zowel jongeren als ouderen niet goed Frans kunnen spreken. Stiekem denk ik dat ze er heel goed in zijn, maar het vertikken een Engels woord uit hun mond te laten komen. Deze zomer ondervond ik hoe het is om met een trotse Fransman in aanraking te komen. Je loopt een winkel of restaurant binnen, je vraagt of bestelt iets in het Engels, vervolgens doen ze 1. alsof ze je niet begrijpen of 2. ze antwoorden terug in het Frans. Dan pas je je als Nederlander meteen aan en stel je de vraag in je gebrekkige havo Frans, waarop de Fransman geërgerd en in het Frans nog sneller terug praat, waardoor je met een gebogen hoofd het restaurant of winkel wel moet verlaten, omdat er sprake is van miscommunicatie.
Dus toen ik afgelopen week een paar dagen in Frankrijk doorbracht en ik tijdens mijn reis de Mac Donalds binnen wandelde, was dan ook mijn plan vast te houden aan mijn Engels. Een jong meisje stond achter de kassa en ik vroeg haar, in het Engels, om een Big Mac-menu. Het meisje leek deze zin direct te begrijpen en antwoordde snel: "I don't speak English". Mijn verbazing moest wel van mijn gezicht af te lezen zijn, want welke flapdrol snapt het woord Big Mac en menu niet? Ik wees naar het menu, ik probeerde het zelfs nog in het Frans, maar er moest echt iemand anders bij worden gehaald. Dat was waarschijnlijk de tolk van de Franse toko en gelukkig begreep hij direct wat ik wilde. Ik weet niet zo goed waar ik meer verbaasd over was. Het feit dat blijkbaar de Fransen een ander woord voor de Amerikaanse hamburgers gebruiken of het feit dat jonge Franse mensen geen woord Engels uit hun strot weten te krijgen. Dit was de dag dat ik besefte dat alle Europeanen, behalve de Fransen uiteraard (dat zou wat zijn), zich maar goed moeten aanpassen. De hele wereld spreekt Engels, maar als we in Frankrijk zijn moeten we toch echt over op het Frans. Geen gezeur meer in winkels, restaurants, openbaar vervoer, kortom: nergens meer. De Fransman behoudt zijn trots en wij, de altijd onderdanige Nederlander, past zich uitstekend aan en is vloeiend in drie talen. Hoe erg kan dat nu eenmaal zijn?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten